خرید و فروش مواد شیمیایی

خواص

آمونیاک گازی بی رنگ با بوی تند است. از هوا سبک تر است و چگالی آن 0.589 برابر هوا است. به دلیل پیوند هیدروژنی قوی بین مولکول ها به راحتی مایع می شود. مایع در دمای -33.1 درجه سانتیگراد (27.58- درجه فارنهایت) می جوشد و در دمای 77.7- درجه سانتیگراد (107.86- درجه فارنهایت) به بلورهای سفید تبدیل می شود.

 

آمونیاک را می توان با واکنش دادن آن با بی کربنات سدیم یا اسید استیک به راحتی بو زدایی کرد. هر دوی این واکنش ها نمک آمونیوم بی بو را تشکیل می دهند.

جامد

تقارن کریستالی مکعب است، نماد پیرسون cP16، گروه فضایی P213 شماره 198، ثابت شبکه 0.5125 نانومتر است.

مایع

آمونیاک مایع دارای قدرت یونیزاسیون قوی است که منعکس کننده ε 22 بالای آن است. آمونیاک مایع دارای تغییر استاندارد آنتالپی بسیار بالایی در تبخیر است (23.35 kJ/mol، آب 40.65 kJ/mol، متان 8.19 kJ/mol، فسفین 14.6 kJ/mol) و بنابراین می تواند در آزمایشگاه ها در ظروف بدون عایق بدون یخچال اضافی استفاده شود. آمونیاک مایع را به عنوان یک حلال ببینید.

خواص حلال

آمونیاک به راحتی در آب حل می شود. در محلول آبی می توان آن را با جوشاندن دفع کرد. محلول آبی آمونیاک بازی است. حداکثر غلظت آمونیاک در آب (محلول اشباع شده) دارای چگالی 0.880 گرم بر سانتی متر مکعب است و اغلب به عنوان آمونیاک 0.880 شناخته می شود.

احتراق

آمونیاک به آسانی نمی سوزد و احتراق را حفظ نمی کند، مگر در مخلوط های باریک سوخت به هوا از 15 تا 25 درصد هوا. هنگامی که با اکسیژن مخلوط می شود، با شعله ای به رنگ سبز مایل به زرد می سوزد. احتراق زمانی رخ می دهد که کلر به آمونیاک منتقل می شود و نیتروژن و کلرید هیدروژن را تشکیل می دهد. اگر کلر بیش از حد وجود داشته باشد، تری کلرید نیتروژن بسیار انفجاری (NCl3) نیز تشکیل می شود.

تجزیه

در دمای بالا و در حضور کاتالیزور مناسب، آمونیاک به عناصر تشکیل دهنده آن تجزیه می شود. تجزیه آمونیاک یک فرآیند کمی گرماگیر است که به 23 کیلوژول در مول (5.5 کیلو کالری در مول) آمونیاک نیاز دارد و گاز هیدروژن و نیتروژن تولید می کند. اگر آمونیاک واکنش نداده را بتوان حذف کرد، می‌توان از آمونیاک به عنوان منبع هیدروژن برای سلول‌های سوختی اسیدی استفاده کرد. مشخص شد که کاتالیزورهای روتنیوم و پلاتین فعال ترین هستند، در حالی که کاتالیزورهای نیکل پشتیبانی شده کمتر فعال بودند.

ساختار

مولکول آمونیاک دارای یک شکل هرمی مثلثی است که توسط نظریه دافعه جفت الکترون لایه ظرفیتی (نظریه VSEPR) با زاویه پیوند 106.7 درجه تجربی تعیین شده است.اتم نیتروژن مرکزی دارای پنج الکترون بیرونی با یک الکترون اضافی از هر اتم هیدروژن است. در مجموع هشت الکترون یا چهار جفت الکترون به دست می آید که به صورت چهار وجهی مرتب شده اند. سه تا از این جفت الکترون ها به عنوان جفت پیوند استفاده می شوند که یک جفت الکترون تنها باقی می ماند. جفت تنها قوی‌تر از جفت‌های باند دفع می‌شود، بنابراین زاویه پیوند، همانطور که برای آرایش چهار وجهی معمولی انتظار می‌رود، 109.5 درجه نیست، بلکه 106.7 درجه است. این شکل به مولکول یک گشتاور دوقطبی می دهد و آن را قطبی می کند. قطبیت این مولکول و به ویژه توانایی آن در تشکیل پیوندهای هیدروژنی، آمونیاک را با آب بسیار قابل امتزاج می کند. جفت تنها آمونیاک را به یک پایه، یک گیرنده پروتون تبدیل می کند. آمونیاک نسبتاً پایه است. یک محلول آبی 1.0 مولار دارای pH 11.6 است و اگر اسید قوی به چنین محلولی اضافه شود تا محلول خنثی شود (PH = 7)، 99.4 درصد از مولکول های آمونیاک پروتونه می شوند. دما و شوری نیز بر نسبت NH4+ تأثیر می گذارد. دومی شکل یک چهار وجهی منظم دارد و با متان ایزوالکترونیک است.

 

مولکول آمونیاک به راحتی در دمای اتاق دچار وارونگی نیتروژن می شود. یک تشبیه مفید، چتری است که در یک باد شدید به بیرون می چرخد. سد انرژی برای این وارونگی 24.7 کیلوژول بر مول و فرکانس تشدید 23.79 گیگاهرتز است که مربوط به تابش امواج مایکروویو با طول موج 1.260 سانتی متر است. جذب در این فرکانس اولین طیف مایکروویو بود که مشاهده شد.

 

منبع

https://en.wikipedia.org/wiki/Ammonia

https://bismoot.com/blog/%d9%85%d9%88%d8%a7%d8%af-%d8%b4%db%8c%d9%85%db%8c%d8%a7%db%8c%db%8c/

 

https://www.vedantu.com/chemistry/xyleneزایلن

علم شیمی

 

مفاهیم مهم

دیگر

C?H10

 

زایلن یک هیدروکربن معطر است که به طور گسترده در صنعت و فناوری پزشکی به عنوان حلال استفاده می شود. این یک مایع یا گاز بی رنگ و خوشبو است که به طور طبیعی در نفت، زغال سنگ و قیر چوب وجود دارد و از آنجایی که در روح چوب خام یافت می شود به این نام نامیده می شود. این ماده دارای فرمول شیمیایی C6H4(CH3)2 است و دی متیل بنزن نامیده می شود زیرا حاوی یک حلقه شش کربنی است که دو گروه متیل به آن متصل هستند. این ماده در سه شکل ایزومری مختلف به نام‌های ارتو، متا و پارا زایلن وجود دارد. زایلن یک پتروشیمی ضروری است که با فرآیند اصلاح کاتالیزوری و کربن‌سازی زغال سنگ در تولید سوخت کک تولید می‌شود. همچنین در نفت خام در غلظت های حدود 0.5 تا 1 درصد بسته به منبع رخ می دهد. مقادیر کمی از C?H10 در بنزین و سوخت هواپیما نیز وجود دارد. در این مقاله با زایلن چیست، ساختار شیمیایی زایلن، فرمول زایلن، تهیه زایلن، خواص زایلن و بسیاری موارد دیگر آشنا خواهیم شد.

زایلن چیست؟

 

زایلن یک ترکیب شیمیایی آلی است که دی متیل بنزن یا زایلول نیز نامیده می شود. این یکی از سه ایزومر ترکیب دی متیل بنزن است. این شامل یک حلقه بنزن مرکزی است که با دو گروه متیل به عنوان جایگزین متصل است. در سال 1850، زایلن برای اولین بار توسط یک شیمیدان فرانسوی به نام آگوست کاهورز جدا شد. زایلن یک مایع بی رنگ، شفاف و قابل اشتعال است که از طریق رفرمینگ کاتالیزوری و همچنین کربن‌سازی زغال سنگ تولید می‌شود. همچنین به طور طبیعی در نفت خام، بنزین، سوخت هواپیما نیز وجود دارد. مخلوط زایلن کمی چرب و بوی شیرینی دارد که معمولاً به عنوان حلال با آن مواجه می‌شویم.

 

زایلن تجاری به دست آمده یک مایع بی رنگ، قابل اشتعال و غیر چسبناک و سمی است. در آب حل نمی شود، اما با چندین مایع آلی قابل اختلاط است. در سطح صنعتی، زایلن ها با فرآیند متیلاسیون تولوئن و بنزن سنتز می شوند. زایلن به دست آمده از 40 تا 65 درصد m-xylene و حدود 20 درصد از o-xylene، 20 درصد از p-xylene و 20 درصد از اتیل بنزن تشکیل شده است.

 

ساختار زایلن

 

زایلن به سه شکل ایزومری مختلف وجود دارد. این ایزومرها را می‌توان با نام‌های ortho- (o-)، meta- (m-) و para- (p-) تشخیص داد، که مشخص می‌کند دو گروه متیل به کدام اتم‌های کربن (حلقه بنزن) متصل هستند. با شمارش اتم‌های کربن در اطراف حلقه از یکی از کربن‌های حلقه متصل به گروه متیل شروع می‌شود و با شمارش به سمت گروه متیل دوم، ایزومر o دارای نام IUPAC 1,2-dimethylbenzene است، ایزومر m برابر با 1 است. 3-دی متیل بنزن و p-ایزومر 1،4-دی متیل بنزن است. از بین این سه ایزومر، ایزومر p از نظر صنعتی بیشترین درخواست را دارد زیرا می توان آن را به اسید ترفتالیک اکسید کرد.

 

منابع

https://bismoot.com/blog/%d9%85%d9%88%d8%a7%d8%af-%d8%b4%db%8c%d9%85%db%8c%d8%a7%db%8c%db%8c/

https://www.vedantu.com/chemistry/xylene

 

چگونه می توانم خطر قرار گرفتن خانواده در معرض زایلن را کاهش دهم؟

1. قرار گرفتن در معرض زایلن به عنوان یک حلال (رنگ و بنزین) را می توان تنها با استفاده از

محصولات در منطقه ای که به اندازه کافی تهویه می شود. این محصولات نیز باید باشد

در ظروف محکم بسته و دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

2. بچه های بزرگتر گاهی اوقات مواد شیمیایی خانگی را به عنوان راهی برای افزایش وزن استشمام می کنند. والدین

باید با فرزندان خود در مورد خطرات استشمام زایلن صحبت کنند.

3. چاه خصوصی و هوای داخل خانه خود را آزمایش کنید.

4. از نوشیدن آب از منابع آلوده خودداری کنید. آب بطری بنوشید تا یک

می توان به راه حل رسید. دوش و حمام را محدود کنید یا از آب بطری استفاده کنید.

5. از آلوده کننده تقاضا کنید خانواده شما را به یک منبع آب تمیز متصل کند.

6. در صورت خروج از نزدیکی محل آلوده به خاک، از بازی کودکان در خاک جلوگیری کنید

 

زایلن

7. پمپ های سامپ و ترک های فونداسیون را ببندید و تهویه خانه خود را افزایش دهید.

8. از آلوده کننده درخواست کنید تا محل آلوده و آب های زیرزمینی را پاکسازی کند.

9. در صورت لزوم، از آلاینده بخواهید که یک سیستم کاهش بخار برای خلاص شدن از شر آن نصب کند

بخارات سمی

10. با یک وکیل مجرب محیط زیست تماس بگیرید تا در انجام هر یک از این مراحل به شما کمک کند.

اگر نگران باشم که ممکن است سلامتی من تحت تأثیر قرار گیرد، چه کاری باید انجام دهم؟

اگر فکر می کنید ممکن است در معرض زایلن قرار گرفته باشید و سلامت شما تحت تاثیر قرار گرفته باشد،

به یک دکتر آشنا با قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مراجعه کنید. اگر در معرض آن قرار گرفته اید به آنها اطلاع دهید

زایلن و هر گونه نتیجه آزمایش زایلن را بیاورید.

زایلن را می توان به صورت زیر نیز نامگذاری کرد:

بنزن؛ p-دی متیل بنزن؛ p-Xylol; 1،4-دی متیل بنزن؛ 1،4-زایلن; pMethyltoluene; پارا زایلن کرومار؛ Scintillar; 4-متیل تولوئن; NSC 72419; 1،4-

دی متیل بنزن (p-xylene)؛ o-دی متیل بنزن؛ o-متیل تولوئن؛ o-Xylol; 1،2-

دی متیل بنزن؛ 1،2-زایلن; 3،4-زایلن; ارتو زایلن؛ NSC 60920; 2-متیل تولوئن;

1،2-دی متیل بنزن (O-xylene)؛ m-Xylene; m-دی متیل بنزن؛ m-Xylol; 1،3-

دی متیل بنزن؛ 1،3-زایلن; 2،4-زایلن; m-متیل تولوئن؛ متا زایلن؛ NSC 61769;

1،3-دی متیل بنزن (m-xylene).

بیشتر بدانید: کاربردها و خواص زایلن

https://bismoot.com/blog/%d8%b2%d8%a7%db%8c%d9%84%d9%86-xylene/

پیوندها:

https://www.epa.gov/sites/production/files/2016-09/documents/xylenes.pdf

https://www.atsdr.cdc.gov/PHS/PHS.asp?id=293&tid=53

https://www.atsdr.cdc.gov/toxguides/toxguide-71.pdf

http://webbook.nist.gov/cgi/cbook.cgi?ID=C95476&Mask=4

فنل

ترکیب شیمیایی

 

فنل، هر یک از یک خانواده از ترکیبات آلی که با یک گروه هیدروکسیل (-OH) متصل به یک اتم کربن که بخشی از یک حلقه معطر است مشخص می شود. علاوه بر این که به عنوان نام عمومی برای کل خانواده به کار می رود، اصطلاح فنل همچنین نامی خاص برای ساده ترین عضو آن، مونوهیدروکسی بنزن (C6H5OH) است که به نام بنزنول یا اسید کربولیک نیز شناخته می شود.

 

 

فنل ها شبیه الکل ها هستند اما پیوندهای هیدروژنی قوی تری تشکیل می دهند. بنابراین، آنها نسبت به الکل ها در آب حل می شوند و نقطه جوش بالاتری دارند. فنل ها یا به صورت مایعات بی رنگ یا جامدات سفید در دمای اتاق وجود دارند و ممکن است بسیار سمی و سوزاننده باشند.

 

فیتوپلانکتون های بزرگ شده (پلوروسیگما انگولاتوم) که از طریق میکروسکوپ دیده می شود، شی مورد علاقه برای آزمایش قدرت بالای میکروسکوپ ها. فوتومیکروسکوپی. وبلاگ Hompepage 2009، تاریخ و جامعه، علم و فناوری، کشف کشف

مسابقه بریتانیکا

علم: واقعیت یا تخیل؟

آیا از فیزیک عصبانی می شوید؟ در مورد زمین شناسی سرگیجه دارید؟ با این سوالات واقعیت های علمی را از داستان های تخیلی جدا کنید.

 

فنل ها به طور گسترده در محصولات خانگی و به عنوان واسطه برای سنتز صنعتی استفاده می شوند. به عنوان مثال، خود فنل (در غلظت های پایین) به عنوان یک ضد عفونی کننده در پاک کننده های خانگی و در دهان شویه استفاده می شود. فنل ممکن است اولین ضد عفونی کننده جراحی بوده باشد. در سال 1865 جراح بریتانیایی جوزف لیستر از فنل به عنوان یک ضد عفونی کننده برای استریل کردن زمینه جراحی خود استفاده کرد. با استفاده از فنل به این روش، میزان مرگ و میر ناشی از قطع عضو جراحی از 45 به 15 درصد در بخش لیستر کاهش یافت. با این حال، فنل کاملاً سمی است و محلول های غلیظ باعث سوختگی شدید اما بدون درد در پوست و غشاهای مخاطی می شوند. فنل های کمتر سمی، مانند n-hexylresorcinol، خود فنل را در قطره های سرفه و سایر کاربردهای ضد عفونی کننده جایگزین کرده اند. هیدروکسی تولوئن بوتیله (BHT) سمیت بسیار کمتری دارد و یک آنتی اکسیدان رایج در غذاها است.

 

در صنعت، از فنل به عنوان ماده اولیه برای ساخت پلاستیک، مواد منفجره مانند اسید پیکریک و داروهایی مانند آسپرین استفاده می شود. فنل هیدروکینون رایج جزء سازنده عکاسی است که کریستال های برمید نقره در معرض نور را به نقره فلزی سیاه کاهش می دهد. سایر فنل‌های جایگزین در صنعت رنگ‌سازی برای ساختن رنگ‌های آزو با رنگ‌های شدید استفاده می‌شوند. مخلوط فنل ها (به ویژه کرزول ها) به عنوان اجزای سازنده در نگهدارنده های چوب مانند کرئوزوت استفاده می شود.

منابع طبیعی فنل ها

 

فنل ها در طبیعت رایج هستند. به عنوان مثال می توان به تیروزین، یکی از اسیدهای آمینه استاندارد موجود در اکثر پروتئین ها اشاره کرد. اپی نفرین (آدرنالین)، یک هورمون محرک که توسط مدولای آدرنال تولید می شود. سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی در مغز؛ و اوروشیول، محرکی که توسط پیچک سمی ترشح می شود تا از خوردن برگ های آن توسط حیوانات جلوگیری کند. بسیاری از فنل‌های پیچیده‌تر که به‌عنوان طعم‌دهنده و معطر استفاده می‌شوند، از اسانس‌های گیاهان به‌دست می‌آیند. به عنوان مثال، وانیلین، طعم دهنده اصلی در وانیل، از دانه های وانیل جدا شده است، و متیل سالیسیلات، که طعم و بوی نعناع مشخصی دارد، از زمستانه جدا شده است. سایر فنل های بدست آمده از گیاهان عبارتند از تیمول جدا شده از آویشن و اوژنول جدا شده از میخک.

فنل. ترکیبات شیمیایی. فرمول‌های ساختاری برخی از فنل‌ها: فنل، (هیدروکسی بنزن)، n-hexylresorcinol، BHT، تیروزین، اپی نفرین (آدرنالین)، سروتونین، اوروشیول، وانیلین، متیل سالیسیلات.

 

پیچک سمی (Toxicodendron radicans) منبع طبیعی فنل اوروشیول است - یک ماده تحریک کننده که باعث التهاب شدید پوست می شود.

پیچک سمی (Toxicodendron radicans) منبع طبیعی فنل اوروشیول است - یک ماده تحریک کننده که باعث التهاب شدید پوست می شود.

والتر چاندوها

فنل، کرزول ها (متیل فنل ها) و سایر فنل های ساده آلکیله شده را می توان از تقطیر قطران زغال سنگ یا نفت خام بدست آورد.

 

نامگذاری فنل ها

 

بسیاری از ترکیبات فنلی مدت ها قبل از اینکه شیمیدان ها بتوانند ساختار آنها را تعیین کنند، کشف و مورد استفاده قرار گرفتند. بنابراین، نام های بی اهمیت (به عنوان مثال، وانیلین، اسید سالیسیلیک، پیروکاتکول، رزورسینول، کرزول، هیدروکینون و اوژنول) اغلب برای رایج ترین ترکیبات فنلی استفاده می شود.

فنل. ترکیبات شیمیایی. ساختار برخی از ترکیبات فنلی: هیدروکینون، رزورسینول، متا کرزول، اوژنول و تیمول.

 

با این حال، نام های سیستماتیک مفیدتر هستند، زیرا یک نام سیستماتیک ساختار واقعی ترکیب را مشخص می کند. اگر گروه هیدروکسیل گروه عاملی اصلی یک فنل باشد، ترکیب را می توان به عنوان فنل جایگزین نام برد که اتم کربن 1 حامل گروه هیدروکسیل است. به عنوان مثال، نام سیستماتیک تیمول 5-متیل-2-ایزوپروپیل فنول است. فنل هایی که تنها یک جانشین دیگر دارند را می توان با استفاده از اعداد مناسب یا سیستم ارتو (1،2)، متا (1،3) و پارا (1،4) نامگذاری کرد. ترکیبات با سایر گروه های عاملی اصلی را می توان با گروه هیدروکسیل به عنوان یک زیر هیدروکسی نام برد

دانش آموز به عنوان مثال، نام سیستماتیک وانیلین 4-هیدروکسی-3-متوکسی بنزآلدئید است.

فنل. ترکیبات شیمیایی. نام‌های سیستماتیک برخی از فنل‌ها: 2،4،6-ترینیتروفنول (اسید پیکریک)، 2-بروموفنل (اورتو-بروموفنول)، و 4-هیدروکسی بنزوئیک اسید (پارا هیدروکسی بنزوئیک اسید)

اطلاعات بیشتر: خرید فنل در شرکت بیسموت به آدرس https://bismoot.com/blog/%d9%81%d9%86%d9%88%d9%84/

منبع

https://www.britannica.com/science/phenol

فرآیند تولید اوره طی مراحل با عملکرد متمایز و اجرای مربوطه نیز بر روی گیاهان موجود

خلاصه

فرآیندی برای سنتز صنعتی اوره شرح داده شده است که باعث می شود آمونیاک (NH3) و دی اکسید کربن (C02) حداقل در یک فضای واکنش در فشارها و دماهای بالا واکنش نشان دهند و حداقل تا حدی محصولات واکنش نداده را بازیافت کند. بخش بازیافت که با: الف) واکنش سنتز بین واکنش دهنده ها با خلوص بالا مشخص می شود. و ب) یک واکنش سنتز بین واکنش‌دهنده‌های با خلوص کمتر، که عمدتاً توسط بخش به اصطلاح بازیافت بازیافت می‌شوند.

نیروگاه جدید مربوطه شامل یک راکتور (R1) با عملکرد بالا ("یک بار عبور")، یک راکتور (R2) با عملکرد پایین تر و بخشی از بازیافت و بازیافت است.

استفاده از این فرآیند برای نیروگاه های از قبل موجود مستلزم افزودن ساده راکتوری با عملکرد بالا و دستگاه های پمپاژ است.

طبقه بندی ها

 C07C273/04 تهیه اوره یا مشتقات آن، یعنی ترکیبات حاوی هر یک از گروه ها، که اتم های نیتروژن بخشی از گروه های نیترو یا نیتروز اوره نیستند، نمک ها، کمپلکس ها یا ترکیبات افزودنی آن از دی اکسید کربن و آمونیاک

 

اوره کاربردهای بسیاری دارد. در صنایع مختلف از اوره استفاده می شود. خواص ویژه اوره آن را به ماده ا ی پرکاربرد تبدیل نموده است.

بیشتر بدانید: استفاده های اوره در صنعت

https://bismoot.com/blog/%d8%a7%d9%88%d8%b1%d9%87/

منبع

https://patents.google.com/patent/EP0479103A1