بیوسیدهای ایزوتیازولون در کاربردهای تصفیه آب
تری ام ویلیامز
مقاله ارائه شده در CORROSION 2004، نیواورلئان، لوئیزیانا، مارس 2004.
بیوسیدهای ایزوتیازولون برای کنترل میکروبی در انواع کاربردهای تصفیه آب صنعتی استفاده شده است. پرمصرف ترین محصول بیوسید ایزوتیازولون مخلوط (متیل کلرومتیل ایزوتیازولون؛ MCMI) است. MCMI در مقابل باکتری ها، جلبک ها و قارچ ها کارایی طیف وسیعی دارد. زیست‌کش دیگر ایزوتیازولون یک فناوری میکرو امولسیونی جدید است که بر پایه 4،5-dichloro-2-n-octyl-4- isothiazolin-3-one (DCOI) است. DCOI در درجه اول یک قارچ کش برای تصفیه آب خنک کننده و یک قارچ کش برای کاربردهای کارخانه کاغذ است. MCMI و DCOI آنزیم‌های دهیدروژناز خاصی را مهار می‌کنند که فعالیت متابولیک را مختل می‌کنند و رشد سلول را در عرض چند دقیقه متوقف می‌کنند. سرعت و میزان کشتار ممکن است با افزودن سورفکتانت ها افزایش یابد. MCMI رسوب میکروبی روی سطوح را کنترل می کند و از کاهش راندمان انتقال حرارت جلوگیری می کند. اثربخشی MCMI در مقابل باکتری های مشکل ساز، از جمله SRB?s و Legionella، در مطالعات آزمایشگاهی کنترل شده نشان داده شده است. مطالعات آزمایشگاهی و میدانی با DCOI کنترل رسوب‌پذیری عالی را در برابر جلبک‌ها در برج‌های خنک‌کننده نشان داد. ایزوتیازولون ها در آب های فرآیندی حاوی آمونیاک، سختی بالا و زیست کش های اکسید کننده پایدار هستند. آنها با بسته های افزودنی، مواد ساختمانی، رسانه های تبادل یونی و غشاهای اولترافیلتراسیون سازگار هستند. آنها با عوامل کاهنده و pH بالا (> 9) تجزیه می شوند. MCMI و DCOI به سرعت در محیط های آبی به محصولات جانبی غیر سمی تجزیه می شوند که بر سیستم های تصفیه زباله تأثیر نمی گذارد.
مقدمه
رسوب میکروبی یک نگرانی عمده در کاربردهای تصفیه آب است که بر انواع مشکلات عملیاتی، از جمله خوردگی تحت تأثیر میکروبی، کاهش راندمان فرآیند (انتقال گرما و خنک‌سازی تبخیری)، تمیزی سیستم و نگرانی‌های بالقوه سلامت 1-5 تأثیر می‌گذارد. گروه های مختلفی از میکروارگانیسم ها به خوبی به عنوان عوامل اصلی این مشکلات شناخته شده اند. اینها شامل باکتری های هوازی و بی هوازی، قارچ ها، جلبک ها و تک یاخته ها هستند. متنوع‌ترین گروه از این موجودات، باکتری‌ها هستند که شامل کاهنده‌های سولفات (Desulfovibrio)، تولیدکننده‌های اسید (Clostridium)، انواع رشته‌ای (Sphaerotilus، Leptothrix)، ارگانیسم‌های عمومی لجن‌ساز (Pseudomonas، Enterobacter، Klebsiella) و گونه‌های مرتبط با سلامتی هستند. (لژیونلا پنوموفیلا). سیانوباکتری ها (که قبلا به عنوان جلبک های سبز آبی شناخته می شدند) نیز در آب های برج خنک کننده رایج هستند و شامل فورمیدیم، آنابائنا، اسیلاتوریا و آناکیستیس هستند. جلبک های سبز در سیستم های آب خنک کننده شامل کلرلا، سندسموس، کلروکوکوم، اولوتریکس و اسپیروژیرا هستند. آلاینده‌های قارچی کمتر اتفاق می‌افتند، اما همچنان در کاربردهای واشر هوا، کاغذسازی و خراب شدن برج‌های خنک‌کننده چوب مشکل‌ساز هستند. استفاده مناسب از بیوسیدهای صنعتی برای یک برنامه درمانی موفق برای کاهش جمعیت میکروبی در سطوح بحرانی و همچنین کاهش کل سطح میکروارگانیسم وارد شده به آب عمده از منابع خارجی بسیار مهم است. چندین سال است که از فناوری‌های مختلف زیست‌کشی در کاربردهای تصفیه آب با موفقیت استفاده می‌شود. اینها شامل اکسید کننده هایی مانند محصولات کلر و برم و بیوسیدهای غیر اکسید کننده از جمله ایزوتیازولون ها، کوات ها، DBNPA و گلوتارآلدئید هستند. بسیاری از برنامه‌های درمان متداول از غیر اکسیدکننده‌ها در ارتباط با برنامه‌های اکسیدان استاندارد برای رویکردی گسترده برای کنترل میکروبی استفاده می‌کنند. اثربخشی کلی هر بیوسید معین تابعی از طیف کلی فعالیت، مکانیسم عمل، پایداری در شرایط محیطی و سازگاری با اجزای سیستم و مواد افزودنی آن است.
این مقاله مروری بر دو بیوسید ایزوتیازولون مورد استفاده در کاربردهای تصفیه آب صنعتی ارائه می دهد. پرمصرف ترین بیوساید ایزوتیازولون حاوی ترکیبی از متیل کلروئیزوتیازولون و متیل ایزوتیازولون (MCMI) است. ایزوتیازول دوم
کلمات کلیدی: خوردگی خط جریان، مدیریت آب، خوردگی بالابر، آب فرآیند، مواد و خوردگی، نفت و گاز بالادست، خوردگی خط لوله، خوردگی زیرسطحی، تخلیه آب تولید شده، بهبود بهبود یافته
موضوعات: خطوط لوله، خطوط جریان و رایزر، بهبود و بهبود یافته، محیط زیست، مواد و خوردگی، استفاده از آب، تخلیه و دفع آب تولیدی، یکپارچگی چاه، خوردگی زیرسطحی (لوله، پوشش، تجهیزات تکمیل، هادی)
منبع
https://bismoot.com/blog/%d8%a7%db%8c%d8%b2%d9%88%d8%aa%db%8c%d8%a7%d8%b2%d9%88%d9%84%db%8c%d9%86/
https://onepetro.org/NACECORR/proceedings-abstract/CORR04/All-CORR04/NACE-04083/115442