خرید و فروش مواد شیمیایی

 

ذرات نامرئی که با سلول‌های سرطانی مبارزه می‌کنند، ریزپردازنده‌های سریع‌تر که انرژی کمتری مصرف می‌کنند، باتری‌هایی که 10 برابر بیشتر عمر می‌کنند یا پنل‌های خورشیدی که دو برابر انرژی تولید می‌کنند. اینها تنها بخشی از کاربردهای فراوان نانوتکنولوژی است، رشته‌ای با تمام مواد لازم برای تبدیل شدن به انقلاب صنعتی بعدی.

 

 

نانوتکنولوژی.

نانوتکنولوژی ساختار مولکولی مواد را برای ایجاد اجسام هوشمند تغییر می دهد.

دانلود تصویر فناوری نانو.

نانوتکنولوژی و جهان میکروسکوپی آن امکانات عظیمی را برای علم و صنعت معاصر ارائه می دهد. این حوزه که بین دهه‌های 60 و 80 شکوفا شد، در دو دهه اخیر با یک بازار جهانی پررونق که ارزش آن در پنج سال آینده از 125000 میلیون دلار فراتر خواهد رفت، بر اساس گزارش بازار جهانی نانوتکنولوژی (بر اساس مؤلفه و برنامه‌های کاربردی) توسط Research، رشد کرده است. & Markets که پیش بینی های سال 2024 را ارائه می دهد.

 

نانوتکنولوژی چیست؟

این شاخه تکنولوژیکی ساختار مولکولی مواد را دستکاری می کند تا خواص ذاتی آنها را تغییر دهد و سایرین را با کاربردهای انقلابی بدست آورد. این مورد گرافن است - کربن اصلاح شده سخت‌تر از فولاد، سبک‌تر از آلومینیوم و تقریباً شفاف - یا نانوذرات مورد استفاده در زمینه‌هایی مانند الکترونیک، انرژی، زیست‌پزشکی یا دفاع.

 

در سال 1959 جایزه نوبل آمریکایی و فیزیکدان ریچارد فاینمن اولین کسی بود که در مورد کاربردهای فناوری نانو در موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) صحبت کرد. با قرن بیست و یکم، این منطقه یکپارچه شد، به بازار عرضه شد و به خود آمد. این شامل حوزه های دیگری مانند تولید خرد، شیمی آلی و زیست شناسی مولکولی است. به عنوان مثال، تنها در ایالات متحده، بیش از 18 میلیارد دلار بین سال های 2001 تا 2013 از طریق NNI (ابتکار ملی نانوتکنولوژی) سرمایه گذاری شد تا این بخش به محرک رشد اقتصادی و رقابت تبدیل شود.

 

فناوری نانو، از نزدیک.

فناوری نانو، از نزدیک.

دانلود

 

  مشاهده اطلاعات: فناوری نانو، از نزدیک [PDF]پیوند خارجی، در پنجره جدید باز می شود.

 

انواع نانوتکنولوژی

انواع مختلف نانوتکنولوژی با توجه به نحوه کارشان (از بالا به پایین یا پایین به بالا) و محیطی که در آن کار می کنند (خشک یا مرطوب) طبقه بندی می شوند:

 

نزولی (از بالا به پایین)

مکانیسم ها و ساختارها در مقیاس نانومتری - از اندازه یک تا 100 نانومتر - کوچک می شوند. این متداول ترین تا به امروز است، به خصوص در الکترونیک.

 

صعودی (از پایین به بالا)

شما با یک ساختار نانومتریک - به عنوان مثال یک مولکول - شروع می کنید و از طریق یک فرآیند نصب یا خودآرایی مکانیزمی بزرگتر از مکانیزمی که با آن شروع کرده اید ایجاد می کنید.

 

نانوتکنولوژی خشک

برای ساخت سازه هایی در زغال سنگ، سیلیکون، مواد معدنی، فلزات و نیمه هادی هایی که با رطوبت کار نمی کنند استفاده می شود.

 

نانوتکنولوژی مرطوب

این بر اساس سیستم های بیولوژیکی موجود در یک محیط آبی - از جمله مواد ژنتیکی، غشاها، آنزیم ها و سایر اجزای سلولی - است.

 

روش تولید نانو مواد را هم بخوانید.

نمونه ها و کاربردهای نانوتکنولوژی

نانوتکنولوژی و نانومواد را می توان در انواع بخش های صنعتی به کار برد. آنها معمولاً در این مناطق یافت می شوند:

 

  الکترونیک

 

نانولوله‌های کربنی به‌عنوان ماده‌ای برای ساخت ریزتراشه‌ها و دستگاه‌های کوچک‌تر، سریع‌تر و کارآمدتر، و همچنین نانوسیم‌های کوانتومی سبک‌تر، رساناتر و قوی‌تر، جایگزین سیلیکون می‌شوند. ویژگی های گرافن آن را به یک کاندید ایده آل برای توسعه صفحه نمایش های لمسی انعطاف پذیر تبدیل می کند.

 

  انرژی

 

یک نیمه رسانای جدید که توسط دانشگاه کیوتو ساخته شده است، ساخت پنل های خورشیدی را امکان پذیر می کند که میزان نور خورشید تبدیل به الکتریسیته را دو برابر می کند. نانوتکنولوژی همچنین هزینه‌ها را کاهش می‌دهد، توربین‌های بادی قوی‌تر و سبک‌تر تولید می‌کند، راندمان سوخت را بهبود می‌بخشد و به لطف عایق حرارتی برخی از اجزای نانو، می‌تواند در مصرف انرژی صرفه‌جویی کند.

  زیست پزشکی

 

خواص برخی از نانومواد آنها را برای بهبود تشخیص و درمان زودهنگام بیماری های عصبی یا سرطان ایده آل می کند. آنها قادرند به طور انتخابی به سلول های سرطانی بدون آسیب رساندن به سایر سلول های سالم حمله کنند. برخی از نانوذرات نیز برای تقویت محصولات دارویی مانند ضد آفتاب استفاده شده است.

 

  محیط

 

تصفیه هوا با یون، تصفیه فاضلاب با نانوحباب یا سیستم های نانو فیلتراسیون برای فلزات سنگین از جمله کاربردهای سازگار با محیط زیست است. نانوکاتالیست‌ها نیز برای کارآمدتر کردن واکنش‌های شیمیایی و آلودگی کمتر در دسترس هستند.

 

  غذا

 

در این زمینه می‌توان از نانوبیوسنسورها برای تشخیص وجود عوامل بیماری‌زا در مواد غذایی یا نانوکامپوزیت‌ها برای بهبود تولید غذا با افزایش مقاومت مکانیکی و حرارتی و کاهش انتقال اکسیژن در محصولات بسته‌بندی شده استفاده کرد.

 

  منسوجات

 

فناوری نانو امکان تولید پارچه‌های هوشمندی را فراهم می‌کند که لک و چروک نمی‌شوند و همچنین مواد قوی‌تر، سبک‌تر و بادوام‌تر برای ساخت کلاه ایمنی موتورسیکلت یا تجهیزات ورزشی تولید می‌شوند.

 

نانوتکنولوژی در آینده

نقاط روشن و تاریکی در آینده فناوری نانو وجود دارد. از یک طرف، بخش انتظار می رود که در سطح جهانی رشد کند، به دلیل پیشرفت های تکنولوژیکی، افزایش حمایت دولت، افزایش سرمایه گذاری خصوصی و تقاضای فزاینده برای دستگاه های کوچکتر. با این حال، خطرات زیست‌محیطی، بهداشتی و ایمنی نانوتکنولوژی و نگرانی‌های مرتبط با تجاری‌سازی آن می‌تواند مانع گسترش بازار شود.

 

ایالات متحده، برزیل و آلمان در سال 2024 با حضور مهم در 15 کشور برتر آسیایی مانند ژاپن، چین، کره جنوبی، هند، تایوان و مالزی، پیشتاز صنعت فناوری نانو خواهند بود. بخش آرایشی و بهداشتی با ربودن مقام سوم از بخش بیوپزشکی در رتبه‌بندی‌هایی که در رتبه‌بندی الکترونیک و انرژی قرار دارد، رتبه‌های بالاتری را کسب خواهد کرد.

 

 منبع

https://www.iberdrola.com/innovation/nanotechnology-applications

فنل

ساختار فنل

اطلاعات کلی

فنل، همچنین به عنوان اسید کربولیک شناخته می شود، یک ترکیب آلی معطر است. فنل خالص یک جامد کریستالی سفید رنگ است که فرار است. اسیدی خفیف است و به دلیل تمایل به ایجاد سوختگی های شیمیایی نیاز به رسیدگی دقیق دارد.

 

اگرچه فنل ها شبیه الکل ها هستند، اما خواص متمایز منحصر به فردی دارند. بر خلاف الکل ها که گروه هیدروکسیل به یک اتم کربن اشباع متصل است، در فنل ها گروه هیدروکسیل به یک حلقه هیدروکربنی معطر غیراشباع (پیوند دوگانه و منفرد متناوب) مانند بنزن متصل است. در نتیجه، فنل ها به دلیل تثبیت پایه مزدوج از طریق رزونانس در حلقه معطر، اسیدیته بیشتری نسبت به الکل ها دارند.

 

مصارف صنعتی شامل تبدیل آن به پلاستیک یا مواد مرتبط است. در آزمایشگاه های تحقیقاتی، فنل، زمانی که در کلروفرم معلق است، معمولاً در استخراج DNA از نمونه های بیولوژیکی استفاده می شود. استخراج مایع-مایع نمونه های آبی با حجم های مساوی از محلول فنل:کلروفرم مخلوط می شود. پس از ترکیب، مخلوط سانتریفیوژ شده و دو فاز غیر قابل امتزاج تشکیل می شود. فاز آبی کم تر در بالا و فاز آلی (فنل: کلروفرم) در پایین قرار دارد. پروتئین ها به فاز آلی پایین تقسیم می شوند در حالی که اسیدهای نوکلئیک (و همچنین سایر آلاینده ها مانند نمک ها، قندها و غیره) در فاز آبی بالایی باقی می مانند. اگر مخلوط اسیدی باشد، DNA به فاز آلی رسوب می‌کند در حالی که RNA در فاز آبی باقی می‌ماند زیرا DNA راحت‌تر از RNA خنثی می‌شود.

 

سلامت و امنیت

فنل و بخارات آن برای چشم، پوست و مجاری تنفسی خورنده هستند. اثر خورنده بر روی پوست و غشاهای مخاطی به دلیل اثر تخریب پروتئین است. تماس مکرر یا طولانی مدت پوست با فنل ممکن است باعث درماتیت و سوختگی بالقوه درجه دو و سه شود. استنشاق بخار فنل ممکن است باعث ادم ریه شود. فنل ممکن است بر سیستم عصبی مرکزی و قلب تأثیر منفی بگذارد. مواجهه طولانی مدت یا مکرر با فنل ممکن است اثرات مضری بر کبد و کلیه ها داشته باشد.

 

در حالی که هیچ مدرکی مبنی بر اینکه فنل باعث سرطان در انسان می شود وجود ندارد، اما به راحتی از طریق پوست جذب می شود. مسمومیت سیستمیک می تواند علاوه بر سوختگی سوزاننده موضعی رخ دهد. مسمومیت جذبی توسط مقدار زیادی از فنل می تواند حتی در ناحیه کوچکی از پوست رخ دهد که به سرعت منجر به فلج شدن سیستم عصبی مرکزی و کاهش شدید دمای بدن می شود. فنل همچنین یک سم تولید مثلی است که باعث افزایش خطر سقط جنین و وزن کم هنگام تولد می شود که نشان دهنده تاخیر در رشد در رحم است.

 

سوختگی های شیمیایی ناشی از قرار گرفتن در معرض پوست را می توان با شستشو با پلی اتیلن گلیکول یا ایزوپروپیل الکل ضد عفونی کرد. شستشو با مقدار زیادی آب به بهبود سوختگی کمک می کند. برداشتن لباس های آلوده و همچنین درمان فوری بیمارستانی برای پاشش های بزرگ ضروری است.

روش تولید فنل را در لینک زیر بخوانید

https://bismoot.com/blog/%d9%81%d9%86%d9%88%d9%84/

استفاده ایمن

رویه عملیاتی استاندارد - فرآیندهایی که شامل استفاده از فنل می شوند باید توسط یک روش عملیاتی استاندارد (SOP) مورد تایید EH&S توضیح داده شوند. اگر آزمایشگاه شما در حال حاضر SOP تایید شده برای استفاده از فنل ندارد، لطفاً با EH&S تماس بگیرید. باید به هر محققی در مورد خطرات، استفاده و روش های پاکسازی مناسب فنل آموزش داده شود. برگه اطلاعات ایمنی (SDS) نیز باید قبل از انجام کار بررسی شود.

 

تجهیزات حفاظت فردی - حداقل لباس آزمایشگاهی باید همیشه هنگام انجام کار با فنل پوشیده شود: شلوارهای بلند، کفش های پنجه بسته و عینک های محافظ (عینک ایمنی یا عینک پاشش). همچنین باید از کت آزمایشگاهی مناسب و دستکش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی استفاده کرد. هنگامی که فقط با فنل کار می کنید، دستکش کلروپرن مناسب خواهد بود، در صورت استفاده از حجم های بیشتر، استفاده از دستکش ضخیم تر توصیه می شود. متأسفانه دستکش های کلروپرن محافظت کافی در برابر کلروفرم ایجاد نمی کنند. بهترین دستکش برای انجام کار با مخلوط فنل-کلروفرم، دستکش چند لایه بوتیل/ویتون است. دستکش‌های Ansell ChemTek™ Butyl/Viton مهارت بسیار خوبی را در عین حفظ محافظت شیمیایی ارائه می‌کنند.

 

منبع

https://ehs.ucsc.edu/lab-safety-manual/specialty-chemicals/phenol.html

هیدروکسی اتیل سلولز

خلاصه

هیدروکسی اتیل سلولز ماده ای است که در فرمولاسیون برای کاهش تحریک پوست استفاده می شود.

 

نام عمومی

هیدروکسی اتیل سلولز

شماره دسترسی بانک دارو

DB11602

زمینه

هیدروکسی اتیل سلولز یک مشتق پلی ساکارید با خواص غلیظ کننده ژل، امولسیون کننده، تشکیل حباب، حفظ آب و تثبیت کننده است. این ماده به دلیل ماهیت غیر یونی و محلول در آب به عنوان یک عنصر کلیدی در بسیاری از محصولات پاک کننده خانگی، روان کننده ها و لوازم آرایشی استفاده می شود. اغلب به عنوان یک ماده در آماده سازی های دارویی چشمی مانند محلول های اشک مصنوعی و عامل کمکی در فرمولاسیون های دارویی موضعی برای تسهیل تحویل داروهای با خاصیت آبگریز استفاده می شود.

 

تایپ کنید

مولکول کوچک

گروه ها

تایید شده

ساختار

شست

وزن

میانگین: 806.937

تک ایزوتوپی: 806.451130034

فرمول شیمیایی

C36H70O19

مترادف ها

هیدروکسی اتیل اتر سلولز

هیدروکسی اتیلات سلولز

هیدروکسی اتیل سلولز

فارماکولوژی

نشانه

برای کاهش سوزش سطحی در تجویز موضعی چشم، مانند محلول های اشک مصنوعی. هیدروکسی اتیل سلولز همچنین در فرمولاسیون های موضعی برای کمک به انتشار موثرتر دارو در غشاها یافت می شود.

کاربردها و روش تولید هیدروکسی اتیل سلولز را نیز اینجا بخوانید.

فارماکولوژی

کاهش نرخ شکست توسعه دارو

ساخت، آموزش، و اعتبارسنجی مدل‌های یادگیری ماشینی

با مجموعه داده های مبتنی بر شواهد و ساختار یافته.

موارد منع مصرف و هشدارهای جعبه سیاه

موارد منع مصرف

از عوارض دارویی تهدید کننده زندگی خودداری کنید

پشتیبانی تصمیم گیری بالینی را با اطلاعات مربوط به موارد منع مصرف و هشدارهای جعبه سیاه، محدودیت های جمعیت، خطرات مضر و موارد دیگر بهبود بخشید.

فارماکودینامیک

هیدروکسی اتیل سلولز با تسکین التهاب یا سوزش و خشکی چشم به عنوان یک ماده آرام بخش عمل می کند. این ماده به عنوان یکی از مواد اصلی و عامل افزایش دهنده ویسکوزیته برای طولانی کردن زمان تماس قرنیه و افزایش سطح دارو داخل چشمی عمل می کند.

 

مکانیسم عمل

با سطح جامد از طریق پیوند هیدروژنی برهمکنش می کند تا ضخیم شود و زمان تشکیل یک فیلم نگهدارنده آب را طولانی کند. هیدروکسی اتیل سلولز به عنوان یک حامل دارو یا میکروسفر برای به دام انداختن سایر مولکول های دارو و تشکیل یک پراکندگی ژل مانند چسبناک عمل می کند و انتشار دارو را در غشاهای بیولوژیکی امکان پذیر می کند.

 

جذب

در دسترس نیست

 

حجم توزیع

در دسترس نیست

 

اتصال به پروتئین

در دسترس نیست

 

متابولیسم

در دسترس نیست

مسیر حذف

در دسترس نیست

 

نیمه عمر

در دسترس نیست

 

ترخیص کالا از گمرک

در دسترس نیست

 

اثرات نامطلوب

عوارض جانبی

بهبود پشتیبانی تصمیم و نتایج تحقیقات

با داده های ساختار یافته اثرات جانبی، از جمله: هشدارهای جعبه سیاه، واکنش های جانبی، هشدارها و اقدامات احتیاطی، و میزان بروز.

سمیت

ممکن است در صورت استنشاق و تحریک پوست باعث پنومونیت شیمیایی شود. داده های حیوانات حاکی از تغییر بالقوه در باروری زنان است.

مسیرها

در دسترس نیست

اثرات فارماکوژنومیک / ADRs

در دسترس نیست

فعل و انفعالات

تداخلات دارویی

این اطلاعات نباید بدون کمک یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تفسیر شود. اگر فکر می کنید در حال تجربه یک تعامل هستید، فوراً با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید. عدم وجود تعامل لزوماً به معنای عدم وجود تعامل نیست.

منبع

 

https://go.drugbank.com/drugs/DB11602

 

اسید بوریک که به آن بورات هیدروژن، اسید بورایک و اسید ارتوبوریک نیز می‌گویند، یک اسید لوئیس ضعیف و مونوبازیک بور است. با این حال، برخی از رفتارهای آن نسبت به برخی واکنش های شیمیایی نشان می دهد که اسید تری بازیک در معنای برونستد نیز وجود دارد. اسید بوریک اغلب به عنوان یک ضد عفونی کننده، حشره کش، بازدارنده شعله، جاذب نوترون یا پیش ساز سایر ترکیبات شیمیایی استفاده می شود. دارای فرمول شیمیایی H3BO3 (گاهی اوقات B(OH)3 می باشد) و به شکل کریستال های بی رنگ یا پودر سفید حل شده در آب وجود دارد. هنگامی که به عنوان یک ماده معدنی رخ می دهد، ساسولیت نامیده می شود.

 

وقوع

اسید بوریک یا ساسولیت عمدتاً در حالت آزاد در برخی مناطق آتشفشانی یافت می شود، به عنوان مثال، در منطقه ایتالیایی توسکانی، جزایر لیپاری و ایالت نوادا ایالات متحده. در این تنظیمات آتشفشانی، مخلوط با بخار، از شکاف های موجود در زمین خارج می شود. همچنین به عنوان ترکیبی از بسیاری از مواد معدنی طبیعی یافت می شود - بوراکس، بوراسیت، اولکسیت (بوروناتروکلسیت) و کلمنیت. اسید بوریک و نمک های آن در آب دریا یافت می شود. همچنین در گیاهان، از جمله تقریباً همه میوه ها، یافت می شود.

 

اسید بوریک اولین بار توسط ویلهلم هومبرگ (1652-1715) از بوراکس، با عمل اسیدهای معدنی تهیه شد و نام sal sedativum Hombergi ("نمک آرام بخش هومبرگ") به آن داده شد. با این حال، بورات‌ها، از جمله اسید بوریک، از زمان یونانیان باستان برای تمیز کردن، نگهداری غذا و سایر فعالیت‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

 

آماده سازی

اسید بوریک ممکن است با واکنش بوراکس (سدیم تترابورات دکاهیدرات) با یک اسید معدنی مانند اسید هیدروکلریک تهیه شود:

 

Na2B4O7·10H2O + 2 HCl → 4 B(OH)3 [یا H3BO3] + 2 NaCl + 5 H2O

همچنین به عنوان محصول حاصل از هیدرولیز تری هالیدهای بور و دی بوران تشکیل می شود:

 

B2H6 + 6 H2O → 2 B(OH)3 + 6 H2

BX3 + 3 H2O → B(OH)3 + 3 HX (X = Cl، Br، I)

خواص

اسید بوریک در آب جوش محلول است. هنگامی که در دمای بالای 170 درجه سانتیگراد گرم می شود، خشک می شود و اسید متابوریک (HBO2) را تشکیل می دهد:

 

H3BO3 → HBO2 + H

2O

متابوریک اسید یک جامد کریستالی سفید و مکعبی است و فقط کمی در آب محلول است. اسید متابوریک در حدود 236 درجه سانتیگراد ذوب می شود و هنگامی که در دمای بالای حدود 300 درجه سانتیگراد گرم می شود بیشتر آبگیری می شود و اسید تترابوریک تشکیل می شود که اسید پیروبوریک (H2B4O7) نیز نامیده می شود:

 

4 HBO2 → H2B4O7 + H

2O

اصطلاح اسید بوریک گاهی ممکن است به هر یک از این ترکیبات اشاره داشته باشد. حرارت بیشتر (تا حدود 330 درجه سانتیگراد) [5] منجر به تری اکسید بور می شود.

 

H2B4O7 → 2 B2O3 + H

2O

تفاسیر متناقضی برای منشاء اسیدیته محلول های اسید بوریک آبی وجود دارد. طیف سنجی رامان محلول های قلیایی قوی وجود B(OH)- را نشان داده است

4 یون، [6] برخی را به این نتیجه می رساند که اسیداین منحصراً به دلیل انتزاع OH- از آب است:

 

B(OH)3 + H

2O ? B(OH)-

4 + ?H+ (K = 7.3×10-10؛ pK = 9.14)

یا به طور صحیح در محلول آبی بیان شود:

 

B(OH)3 + 2 H

2O ? B(OH)-

4 + H

3O+

این ممکن است به عنوان اسیدیته لوئیس بور نسبت به OH- مشخص شود، نه به عنوان اسیدیته برونستد.

 

اگر غلظت بور بیشتر از حدود 0.025 مول در لیتر باشد، آنیون های پلی بورات در pH 7-10 تشکیل می شوند. شناخته شده ترین آنها یون "تترابورات" است که در بوراکس معدنی یافت می شود:

 

4 [B(OH)4]- + 2 ?H+ ? [B4O5(OH)4]2- + 7 H

2O

اسید بوریک سهم مهمی در جذب صدای فرکانس پایین در آب دریا دارد.

 

منبع

https://en.wikipedia.org/wiki/Boric_acid

 

https://bismoot.com/blog/%d9%85%d9%88%d8%a7%d8%af-%d8%a7%d9%88%d9%84%db%8c%d9%87-%d8%b5%d9%86%d8%a7%db%8c%d8%b9-%da%a9%d8%a7%d8%b4%db%8c-%d9%88-%d8%b3%d8%b1%d8%a7%d9%85%db%8c%da%a9/

1. تولید و استفاده از کلرید پتاسیم

کلرید پتاسیم بیشتر پتاسیم مورد استفاده در کشاورزی جهان را تشکیل می دهد. آی تی

96 درصد از ظرفیت پتاس جهان را تشکیل می دهد، تعادل 4 درصد پتاسیم است

سولفات (K2SO4)، نیترات پتاسیم (KNO3) و نمک های پتاسیم منیزیم

(Prud"Homme, 1997). محتوای K کود KCl اغلب بیان می شود

بر اساس معادل اکسید آن (K2O)، اگرچه برخی کشورها از آن استفاده می کنند

عنصر K. کودهای KCl تجاری حاوی 60-62? K2O هستند -

محتوای پتاسیم زیاد در تمام کودهای پتاسیم.

1.1. معدن

مواد معدنی حاوی پتاسیم از ذخایر سنگ معدن زیرزمینی، نمک استخراج می شوند

دریاچه ها و شورها (صفحات 1.1 و 1.2). فراوان ترین ماده معدنی در

رسوبات تجاری سیلویت (KCl) است. سیلویت و هالیت (NaCl) تشکیل می دهند

سنگ معدن معمولی به نام سیلوینیت (Garret, 1996). سنگ معدن کاینیت (4KCl · 4MgSO4 ·

11H2O) بسیار کمتر رایج هستند. در آب نمک کارنالیت (KCl · Mg Cl2 · 6H2O) است

موجود با هالیت (Eatock, 1985).

دو روش برای بازیابی پتاسیم از سنگ معدن زیرزمینی استفاده می شود: (1)

استخراج شفت معمولی و (2) استخراج محلول. اکثر معادن (مانند کانادا،

FSU1

، اسپانیا) توسط شفت های عمودی به قطر حدود 5 متر و از آن سرویس می شوند

عمق 900 متر تا 1100 متر این رسوبات توسط برق استخراج می شوند

ماشین آلات و به سطحی که در آن خرد و پردازش می شود منتقل می شود

(ایتوک، 1985؛ گرت، 1996).

استخراج محلول زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که بدنه سنگ معدن بیش از حد عمیق باشد که مقرون به صرفه نباشد

استخراج معادن با روش های مرسوم اولین معدن راه حل جهان نزدیک است

رجینا (ساسکاچوان، کانادا) که در آن سنگ معدن تقریباً 1500 متر بود

عمیق این فرآیند شامل حفاری در بدنه سنگ معدن با تزریق آب است

و بخار آب مصرف شده بازیافت شده تا نمک ها حل شوند. آب نمک حاصل می باشد

به سطح پمپ می شود و در اواپراتورها برای بازیابی NaCl و تصفیه می شود

غلظت KCl را تا نقطه اشباع افزایش دهید. آب نمک اشباع است

سپس توسط یک فرآیند تبلور برای بازیابی K (Eatock, 1985) درمان شد.

کلرید پتاسیم و سایر نمک ها نیز از مواد طبیعی تولید می شوند

آب نمک از دریای مرده در اسرائیل و اردن، از دریاچه نمک بزرگ در

ایالات متحده آمریکا و از سالار د آتاکاما در شیلی (گارت، 1996). در دریای مرده،

این فرآیند شامل شارژ تابه های تبخیر با آب نمک از دریا است.

تبخیر طبیعی محلول را غلیظ می کند و بیشتر نمک طعام دارد

رسوب کرد. سپس آب نمک غلیظ به سری دوم پمپاژ می شود

تابه های باز، جایی که کارنالیت به طور طبیعی در ته نشست می شود. دروگرهای ویژه

حوضچه ها را لایروبی کنید و کارنالیت را مستقیماً به پالایشگاه ها پمپ کنید، جایی که از روش های فلوتاسیون و کریستالیزاسیون برای بازیابی پتاس استفاده می شود (گارت، 1996).

 

1 FSU: اتحاد جماهیر شوروی سابق

18

1.2. تولید

کل تولید جهانی K2O در سال 1998 25.870 میلیون تن بود که بیشتر آن به KCl بود.

(Prud"Homme, 2000). KCl در حال حاضر در 12 کشور تولید می شود (جدول 1.1).

که هفت مورد آن 90 درصد تولید جهانی را تشکیل می دهد. بزرگترین

تولید در کانادا (35.5%) است. پس از آن آلمان (13.8?)، روسیه

(13.5%)، بلاروس (13.1%)، اسرائیل (6.4%)، ایالات متحده (5.0%) و اردن (3.5%).

جدول 1.1. تولید K2O توسط کشورها در سال 1998.

تولید

کشور (Mt K2O) (%)

1. کانادا 9.195 35.5

2. آلمان 3.582 13.8

3. روسیه 3.500 13.5

4. بلاروس 3.400 13.1

5. اسرائیل 1.668 6.4

6. USA 1.300 5.0

7. جردن 0.916 3.5

8. انگلستان 0.608 2.4

9. اسپانیا 0.497 1.9

10. فرانسه 0.417 1.6

11. برزیل 0.327 1.3

12. شیلی 0.280 1.1

13. دیگران 0.180 0.7

WORLD 25.870 100

منبع: Prud’Homme (2000).

ظرفیت تولید جهانی K2O 35 میلیون تن تخمین زده شده است، بنابراین تنها حدود 70 درصد

از ظرفیت جهانی استفاده می شود. بزرگترین سپرده ها به طور کامل عملیاتی نشده اند

واقع در کانادا و FSU.

1.3. مصرف

کل مصرف جهانی 2

 K2O در سال 1999 24.648 تن بود (جدول 1.2).

ایالات متحده آمریکا با 20.7 درصد از کل مصرف جهان، مصرف کننده اصلی است

توسط چین (13.6%)، برزیل (9.3%)، هند (7.2%) و فرانسه (6.2%) (IFA، 2000).

 

2

"مصرف" به عنوان واردات + تحویل در خانه کشورهای تولید کننده محاسبه می شود

کود پتاسیم بنابراین استفاده مستقیم آن به عنوان کود در کشاورزی را منعکس نمی کند، زیرا بخشی از تولید برای فرآیندهای دانه بندی استفاده می شود و سپس صادر می شود.

19

جدول 1.2. کشورهای عمده مصرف کننده K2O در سال 1999.

کشور مصرف

(Mt K2O) (%)

1. USA 5.107 20.7

2. China 3.360 13.6

3. برزیل 2.281 9.3

4. هند 1.770 7.2

5. فرانسه 1.521 6.2

6. دیگران 10.609 43.0

WORLD 24.648 100

منبع: IFA (2000).

آمریکای شمالی نیز در سال 1999 مصرف کننده اصلی بر اساس منطقه بود (جدول 1.3).

22.5 درصد از مصرف جهانی K2O را به خود اختصاص داده است و پس از آن اروپای غربی قرار دارد

(19.8%)، آسیا (17.3%)، آسیای سوسیالیستی 3

 (14.5%) آمریکای لاتین (12.7%)، و

FSU (5.6%) (IFA، 2000).

جدول 1.3. مصرف K2O بر اساس مناطق در سال 1999.

مصرف

منطقه

(Mt K2O) (%)

آمریکای شمالی 5.534 22.5

اروپای غربی 4.875 19.8

آسیا 4.243 17.3

آسیای سوسیالیستی الف) 3.572 14.5

آمریکای لاتین 3.129 12.7

FSU b) 1.382 5.6

اروپای مرکزی 0.690 2.8

خاورمیانه 0.504 2.1

آفریقا 0.321 1.3

اقیانوسیه 0.318 1.3

الف) 95? در چین است ب) FSU: اتحاد جماهیر شوروی سابق

منبع: IFA (2000).

مصرف پتاسیم توسط کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه از 1960 تا

1998 آیn جدول 1.4 نشان می دهد که در سال 1960 کشورهای توسعه یافته (اروپا غربی،

آمریکای شمالی، اقیانوسیه، اروپای شرقی، FSU، آفریقای جنوبی و ژاپن) مصرف کرد

94 درصد از کل تولید بین 1980 و 1990 مصرف K2O در

کشورهای توسعه یافته تمایل به تثبیت داشتند که منعکس کننده نرخ نسبتاً بالای KCl است

 

3 مصرف چین 95 درصد آسیای سوسیالیستی را تشکیل می دهد.

20

کاربرد. بین سال های 1989 و 1995 مصرف به شدت کاهش یافت، عمدتاً به دلیل

کاهش شدید در کشورهای مرکزی و شرقی تحت رهبری کمونیست های سابق

اروپا و FSU در نتیجه، مصرف در کشورهای توسعه یافته حدود نیمی کاهش یافت، از 21.21 میلیون تن در سال 1988/89 به تنها 11.80 میلیون تن K2O در سال 1994/95.

جدول 1.4. مصرف K2O در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه طی

1960-1999.

مصرف

(Mt K2O year-1)

مصرف نسبی از

کشورهای در حال توسعه

سال

توسعه یافته

کشورها

در حال توسعه

کشورها

(%)

1960/71 7.96 0.52 6.1

1970/71 14.85 1.44 8.8

1980/81 20.22 4.17 17.1

1990/91 17.47 7.14 29.0

1991/92 16.19 7.53 31.7

1992/93 13.84 6.67 32.5

1993/94 12.44 6.63 34.8

1994/95 11.80 8.07 40.6

1995/96 11.95 8.60 41.8

1996/97 12.06 8.67 41.8

1997/98 12.09 10.33 46.1

1998/99 11.44 10.54 48.0

منبع: IFA (2000).

در طول سالهای آخر دهه 1990، مصرف K2O توسعه یافت

کشورها به ثبات رسیده اند، در حالی که کشورهای در حال توسعه به ثبات ادامه داده اند

در سال 1999 به حدود 48 درصد کل جهان رسید، در مقایسه با تنها

6? در 1960/61 (IFA، 2000).

1.4. استفاده توسط محصولات زراعی

کاربرد پتاسیم برای گونه های مختلف زراعی در جدول 1.5 نشان داده شده است (Harris,

1998). بیشترین استفاده در غلات است که حدود 50 درصد کل مصرف را تشکیل می دهند.

پس از آن دانه های روغنی (16%). بعد از غلات و دانه های روغنی مصرف می باشد

به طور نسبتاً مساوی بین سبزیجات، محصولات قندی، ریشه و غده ها و

محصولات فیبر بیشترین نسبت کل مصرف مصرفی در غلات است

به دلیل منطقه وسیعی که سالانه رشد می کند، با این حال، میانگین استفاده در هر

هکتار کوچک، 12 کیلوگرم K2O در هکتار است. مقدار اعمال شده به چغندرقند و

نیشکر (65 کیلوگرم K2O در هکتار)، گیاهان ریشه و غده (53 کیلوگرم K2O در هکتار) و به

سبزیجات (46 کیلوگرم K2O در هکتار) بسیار بزرگتر هستند، زیرا این محصولات دارای یک

نیاز K بزرگ برای عملکرد و کیفیت بالا.

منبع

https://bismoot.com/blog/%d9%be%d8%aa%d8%a7%d8%b3%db%8c%d9%85-%da%a9%d9%84%d8%b1%db%8c%d8%af/